رابطه بین اعتیاد شغلی ، تنیدگی شغلی و بهره وری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال1389

نیروی انسانی جزءمنابع اصلی سازمان می باشد و نقش مهمی در عملکرد سازمان ایفا می کند ، از آنجائیکه کارمندان در معرض بیماری های مختلف ناشی از کار قرار می گیرند از جمله تنیدگی شغلی و اعتیاد به کارلزوم توجه به سلامت جسمی و روانی ایشان از وظایف اصلی یک سازمان می باشد . در این مطالعه که به منظور بررسی رابطه اعتیاد شغلی ، تنیدگی شغلی و بهره وری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت ، تعداد 209 نفر از کارمندان به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند و توسط سه پرسشنامه اعتیاد شغلی ، تنیدگی شغلی و بهره وری مورد ارزیابی قرار گرفتند . نوع مطالعه توصیفی همبستگی می باشد که در بهار 1389 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گردید . نتایج به دست آمده وجود اعتیاد شغلی در میان کارکنان علوم پزشکی را تائید کرد و نشان داد که در میان این معتادان به کار تنیدگی شغلی نیز وجود دارد .همچنین سهم اعتیاد شغلی و تنیدگی شغلی در پیش بینی بهره وری مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده این بود که سهم و قدرت اعتیاد شغلی در پیش بینی بهره وری بیشتر از قدرت تنیدگی شغلی در پیش بینی بهره وری می باشدو همچنین نتایج به دست آمده گویای این مطلب است که با وجود تنیدگی شغلی سهم اعتیاد شغلی بر میزان بهره وری افزایش می یابد یعنی سهم تنیدگی شغلی بر افزایش بهره وری ناچیز است بنابراین می توان گفت که تنیدگی شغلی می تواند اثرات غیر مستقیمی از طریق اعتیاد شغلی بر بهره وری داشته باشد ، بدین معنا که تنیدگی به تنهایی بر بهره وری اثر مستقیم ندارد و بیشتر از طریق تغییر در سبک کاری خود می تواند بر بهره وری اثرگذار باشد